حال اگر هر چيز مثبتى در خدمت اين صراط قرار گيرد، و به عنوان ابزار نيك براى حركت‏به سوى تكامل باشد، قطعا با عرفان و فقه، هماهنگى و هم سويى خواهد داشت، اينجاست كه به رابطه عرفان و فقه با صنعت و تكنولوژى پى مى‏بريم. به عبارت روشن‏تر، صنعت اگر مثبت‏بود و در خدمت تكامل بشر درآمد، وسيله‏اى براى سرعت‏بخشيدن و تقويت انسان در صراط عرفان و فقه خواهد شد، مانند اين كه وسيله كامپيوتر، مى‏تواند انسان را در پيشرفت‏هاى عرفانى و فقهى كمك كند، و راه‏هاى وصول را آسان‏تر نمايد. و يا مانند ابزار صنعتى كه در علوم پزشكى و روان‏شناسى مورد استفاده قرار مى‏گيرند، و موجب سلامتى انسان مى‏شوند، در اين صورت، صنعت وتكنولوژى وسيله مثبت و سازنده‏اى براى انسان در مسير تكامل خواهد شد، بنابراين رابطه عرفان و فقه با تكنولوژى، بسيار نزديك است، ولى اگر از تكنولوژى، وسيله‏اى مخرب و ويرانگر بسازيم، و به جاى استفاده صحيح، از آن سوء استفاده شود، و آلت دست مستكبران براى سركوبى و استثمار مستضعفان گردد، قطعا عرفان و فقه، نه تنها رابطه‏اى با تكنولوژى ندارند، بلكه ضد آن هستند، و براى هر كدام هدفى جداى از هم و متضاد را دنبال مى‏كنند.

به طور كلى در اسلام علم غير نافع، يا علمى كه وسيله‏اى بر خلاف عقل گردد، و محصولى سودمند و عقلانى نداشته باشد، علم منفى است، چنان كه اميرمؤمنان على (ع) فرمود: «من زاد علمه على عقله كان و بالا عليه; كسى كه علمش بر عقلش طغيان كند، همان علم مايه وزر و وبال براى او خواهد شد.» ⁽¹⁾

نيز فرمود: «العلم علمان; مطبوع و مسموع، و لا ينفع المسموع اذا لم‏يكن المطبوع; علم و دانش بر دو گونه است، فطرى (و هماهنگ با سرشت الهى انسان) و شنيدنى (و اكتسابى مانند علم صنعت و...) دانش شنيدنى سودى نخواهد داشت مگر آن كه با دانش فطرى، هماهنگ باشد.» ⁽²⁾

كوتاه سخن آن كه صنعت همچون نردبان، وسيله ارتقاء به پشت‏بام است، گاهى از آن براى ساختن پشت‏بام و برف روبى آن استفاده مى‏شود، و گاهى دزد از آن براى دزدى خانه استفاده مى‏نمايد، در صورت اول با علم و عرفان رابطه دارد و در صورت دوم تضاد دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: